นายอนันต์ เหล่าเลิศวรกุล

ภาคีสมาชิก  แต่งตั้งเมื่อวันที่ ๓ กันยายน พ.ศ. ๒๕๖๒  สาขาวิชาภาษาไทย  ประเภทวิชาวรรณศิลป์ สำนักศิลปกรรม

ประวัติการศึกษา

                    –   อ.บ. เกียรตินิยมอันดับ ๑ (ภาษาตะวันออก), จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, ๒๕๓๕

                    –   อ.ม. (ภาษาตะวันออก), จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, ๒๕๓๙

                    –   อ.ด. (วรรณคดีพุทธศาสนา), จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, ๒๕๔๕

ตำแหน่งสำคัญในราชบัณฑิตยสถาน/ราชบัณฑิตยสภา

  • คณะกรรมการชำระพจนานุกรม (ผู้เชี่ยวชาญเฉพาะคราวประชุม) (พ.ศ. ๒๕๔๘-๒๕๔๙)

                    –   คณะกรรมการจัดทำพจนานุกรมภาษาไทยปัจจุบัน (ผู้เชี่ยวชาญเฉพาะคราวประชุม)
                        (พ.ศ. ๒๕๔๘-๒๕๕๙)

                    –   คณะกรรมการจัดทำพจนานุกรมโบราณศัพท์ (พ.ศ. ๒๕๔๙-ปัจจุบัน)

                    –   คณะกรรมการจัดทำคำอธิบายถ้อยคำภาษาไทย (ผู้เชี่ยวชาญเฉพาะคราวประชุม)
                        (พ.ศ. ๒๕๕๒-ปัจจุบัน)

                    –   คณะกรรมการจัดทำพจนานุกรมศัพท์ปัจจุบันภาษาไทย-ภาษาจีน (พ.ศ. ๒๕๕๓-ปัจจุบัน)

                    –   คณะกรรมการเฉพาะกิจจัดทำเนื้อหาวิชาการด้านภาษาไทยเพื่อเผยแพร่ทางสื่อโทรทัศน์
                        (พ.ศ. ๒๕๕๔- ๒๕๕๔)

                    –   คณะกรรมการจัดทำพจนานุกรมศัพท์วรรณคดีไทย (พ.ศ. ๒๕๕๔-ปัจจุบัน)

ประวัติการทำงานวิชาการ

                    –   อาจารย์ประจำคณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยเซนต์จอห์น (พ.ศ. ๒๕๓๕-๒๕๓๖)

                    –   อาจารย์ประจำภาควิชาภาษาไทย คณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
                        (พ.ศ. ๒๕๓๖-๒๕๕๘) 
                    –   Guest Professor in Griffith University, Queensland, Australia, 1996

ผลงานวิชาการ

                 ก. งานวิจัย

                    –   Laulertvorakul, A. 2003. “Paṭhamasambodhi in Nine Languages: Their
                  Relation and Evolution.” Manusaya. 6 no. 1 (Mar): 11-34.

                    –   อนันต์  เหล่าเลิศวรกุล. ๒๕๖๑. รายงานการวิจัยเรื่อง สำนวนจีนในนิยายอิงพงศาวดาร
                  จีนแปล:
มณีจรัสแสงจากสาครนิยายจีนซึ่งไหลสู่กุนนทีวรรณคดีไทย. กรุงเทพฯ:
                  สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย (สกว.).

                    –   อนันต์ เหล่าเลิศวรกุล. ๒๕๕๙. ชินกาลมาลินีและจามเทวีวงส์:ตำนานบ้านเมือง
                  ล้านนา ตำนานพระศาสนาห้าพัน
. กรุงเทพฯ: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย
                  (สกว.).

                    –   อนันต์ เหล่าเลิศวรกุล. ๒๕๕๓. รายงานการวิจัยเรื่อง การวิเคราะห์คัมภีร์ใบลานของวัด
                  ต้นตาล อำเภอเสาไห้ จังหวัดสระบุรี.
กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

                    –   อมรา ประสิทธิ์รัฐสินธุ์, ปราณี กุลละวณิชย์, วัลยา ช้างขวัญยืน, อนันต์ เหล่าเลิศวรกุล
                  และจรัลวิไล จรูญโรจน์. ๒๕๔๘. รายงานการวิจัยเรื่องการเปลี่ยนแปลงอัตลักษณ์ของ
                  ไทยที่สะท้อนจากคำในภาษา.
สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ.

                    –   อนันต์ เหล่าเลิศวรกุล. ๒๕๔๗. “สำนวนจีนในภาษาและวรรณคดีไทย.” วารสาร
                  อักษรศาสตร์.
ปี ๓๓ ฉ.๑: ๑๖-๔๗.

                    –   อนันต์ เหล่าเลิศวรกุล. ๒๕๔๕ ก. “ปฐมสมโพธิสำนวนล้านช้าง.” วารสารอักษรศาสตร์.
                  ปี ๓๑ ฉ. ๑ (ม.ค.-มิ.ย.): ๕๔-๘๒.

                    –   อนันต์ เหล่าเลิศวรกุล. ๒๕๔๕ ข. “พระอินทร์กับพิณ ๓ สายและการละทิ้งทุกกรกิริยา
                  ของพระโพธิสัตว์.” วารสารภาษาและวรรณคดีไทย. ปีที่ ๑๙ (ธันวาคม): ๗๑-๑๑๑.

                    –   อนันต์ เหล่าเลิศวรกุล. ๒๕๓๗-๔๗. “คำไทย-คำเทศ: คำไทย-คำบาลีสันสกฤต.” วารสาร
               ภาษาและวรรณคดีไทย. ปี ๑๑ (๒๕๓๗): ๑๓๙-๔๖, ปี ๑๒ (๒๕๓๘ ก): ๑๓๓-๙, ปี ๑๓
                  (๒๕๓๙): ๒๑๙-๒๔, ปี ๑๔ (๒๕๔๐): ๑๘๖-๙๓, ปี ๑๕ (๒๕๔๑): ๒๒๔-๓๕, ปี ๑๖
                  (๒๕๔๒): ๒๖๙-๘๓, ปี ๑๗ (๒๕๔๓): ๒๒๗-๕๗, ปี ๒๑ (๒๕๔๗): ๑๘๕-๙๕.

                    –   อนันต์ เหล่าเลิศวรกุล. ๒๕๓๘ ข. “ลักษณะศัพท์บัญญัติที่สร้างขึ้นจากคำบาลีสันสกฤต.”
                  ใน อายุ-บวร. อมรินทร์พริ้นติ้งแอนด์พับลิชชิ่ง: กรุงเทพฯ, หน้า ๑๔๗-๖๔.

                 ข. ผลงานวิชาการ

                    –   Laulertvorakul, A. (in press) The Cāmadevīvasa and the Concept of
                  Dhammikarājā. Bangkok: The Royal Institute.

                    –   อนันต์ เหล่าเลิศวรกุล. ๒๕๖๐ “ภูตสังขยา: ศัพท์แทนจำนวนในวัฒนธรรมภาษา
                  สันสกฤต” ใน คือรัตนะประดับนภา. กรุงเทพฯ: คณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์
                  มหาวิทยาลัย, หน้า ๒๐๓-๓๖

                    –   อนันต์ เหล่าเลิศวรกุล, บรรณาธิการ. ๒๕๕๙. แบบเรียนรายวิชา ๒๒๐๑๓๒๗ การเขียน
                  ภาษาไทยเพื่อวิชาชีพ.
กรุงเทพฯ: พรรณีพริ้นติ้ง.

                    –   วิจิตน์ ภาณุพงศ์, ราตรี ธันวารชร, อมรา ประสิทธิ์รัฐสินธุ์ และ อนันต์ เหล่าเลิศวรกุล.
                  ๒๕๕๔ ก. หนังสืออุเทศภาษาไทย ชุด บรรทัดฐานภาษาไทย เล่ม ๓ คำ ชนิดของคำ
                  วลี ประโยค และสัมพันธสาร.
พิมพ์ครั้งที่ ๒. กรุงเทพฯ: องค์การค้าของคุรุสภา.

                    –   อนันต์ เหล่าเลิศวรกุล. ๒๕๕๔ ข. “ซ้าย-ขวา: ความเชื่อ” ใน สารานุกรมวัฒนธรรมไทย
                  ภาคกลาง (ฉบับเพิ่มเติม)
เล่ม ๑: ๓๐๐-๑๓.

                    –   อนันต์ เหล่าเลิศวรกุล. ๒๕๕๔ ค. “อักษรขอม” ใน สารานุกรมวัฒนธรรมไทยภาคกลาง
                  (ฉบับเพิ่มเติม)
เล่ม ๓: ๑๒๓๒-๗.

                    –   อนันต์ เหล่าเลิศวรกุล. ๒๕๕๔ ง. “จามเทวีวงส์” ใน นามานุกรมวรรณกรรมล้านนา.
                  กรุงเทพฯ: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย (สกว.), หน้า ๕๔-๗.

                    –   อนันต์ เหล่าเลิศวรกุล. ๒๕๕๔ จ. “ชินกาลมาลินี” ใน นามานุกรมวรรณกรรมล้านนา.
                  กรุงเทพฯ: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย (สกว.), หน้า ๙๓-๖.

                    –   อนันต์ เหล่าเลิศวรกุล. ๒๕๕๔ ฉ. “๖ วาทกรรม ทำเมืองไทยไม่น่าอยู่.” ใน สร้าง
              
เมืองไทยให้น่าอยู่ใน ๙๙๙ วัน. เล่ม ๔. กรุงเทพฯ: ฃอคิดด้วยฅน, หน้า ๗๙-๙๙.

                    –   กาญจนา นาคสกุล, วัลยา ช้างขวัญยืน, วิรุฬรัตน์ ไฉนงุ้น และอนันต์ เหล่าเลิศวรกุล.
                  ๒๕๕๓. หนังสืออุเทศภาษาไทย ชุด บรรทัดฐานภาษาไทย เล่ม ๒ คำ การสร้างคำ
                  และคำยืม.
พิมพ์ครั้งที่ ๒. กรุงเทพฯ: องค์การค้าของคุรุสภา.

                    –   อนันต์ เหล่าเลิศวรกุล. ๒๕๕๑. “ถอดรหัสลับทรรศนะอันเป็นอันตรายของจักรภพ
                  เพ็ญแข.” หนังสือพิมพ์ไทยโพสต์. (๒๖ พ.ค.): ๓.

                    –   อนันต์ เหล่าเลิศวรกุล. ๒๕๕๐. “นันโทปนันทสูตรคําหลวง.” ใน นามานุกรมวรรณคดี
                  ไทย ชุดที่ ๑ ชื่อวรรณคดี.
กรุงเทพฯ: มูลนิธิสมเด็จพระเทพพระรัตนราชสุดา,
                  หน้า ๒๑๕-๒๑๖.

–   อนันต์ เหล่าเลิศวรกุล และสุดา รังกุพันธ์. ๒๕๔๙. “ผู้มีบารมีนอกรัฐธรรมนูญในสายตา
    ของนักอักษรศาสตร์.”
ใน หนังสือพิมพ์ไทยโพสต์.     (https://my.diary.in.th/archives/131#more-131)

  • อนันต์ เหล่าเลิศวรกุล. ๒๕๔๗. “คําย้อมสี: ลูกกวาดสีหวานผสานยาพิษ.” ใน รู้ทันภาษา
    รู้ทันการเมือง.
    กรุงเทพฯ: ฃอคิดด้วยฅน, หน้า ๔๗-๗๑.

                    –   อนันต์ เหล่าเลิศวรกุล. ๒๕๔๖. “อันเนื่องด้วยคำว่า วิสัยทัศน์.” ใน นิตยสารเสนาศึกษา.
                  เล่ม ๖๙. ตอนที่ ๒ ( พ.ค.-ส.ค.): ๑๕-๒๖.

                    –   อนันต์ เหล่าเลิศวรกุล. ๒๕๔๕. “พระนาม ‘สุริโยทัย’ สะกดอย่างไร.” ใน รอบรู้
                  ภาษาไทย.
เล่ม ๑. กรุงเทพฯ: สมาคมครูภาษาไทย, ๔๘-๕๕.

                    –   อนันต์ เหล่าเลิศวรกุล. ๒๕๔๔ ก. ภาษาไทยนอกจอ. พิมพ์ครั้งที่ ๔. กรุงเทพฯ:
                  นานมีบุ๊คส์.

                    –   อนันต์ เหล่าเลิศวรกุล. ๒๕๕๔ ข. “คำยืมภาษาบาลีและสันสกฤตในภาษาไทย” ใน
                  www. dcid.go.th/thaipage/a1.htm (เข้าถึงได้ ๔ พฤษภาคม ๒๕๔๕)

                    –   อนันต์ เหล่าเลิศวรกุล. ๒๕๔๒. “คำภาษาบาลี-สันสกฤตในประเทศไทย.” ใน สารานุกรม
                  ไทยภาคกลาง.
เล่ม ๓: ๑๐๐๕-๙.

                    –   วิจินต์ ภาณุพงศ์ และอนันต์ เหล่าเลิศวรกุล ๒๕๓๖. “อักษรแทนเสียงพยัญชนะของไทย
                  จากอดีตถึงปัจจุบัน” ด้วยกตัญญุตา. กรุงเทพฯ: อมรินทร์พริ้นติ้งแอนด์พับลิชชิ่ง,
                  หน้า ๑๒๑-๑๔๒.

                    –   อนันต์ เหล่าเลิศวรกุล. ๒๕๓๓. “วันคาร: ความสนุกสนานที่ปรุงรสขึ้นจากรามเกียรติ์”
                  วารสารภาษาและวรรณคดีไทย. ๗ (เมษายน): ๔๓-๔๘.

                    –   อนันต์ เหล่าเลิศวรกุล. 2001. “ลักษณะของภาษาไทย.” ในOxford-River Books:
                  English-Thai Dictionary.
Bangkok: Oxford University Press, หน้า 1041-58.

เกียรติคุณที่ได้รับ

                    –   ๒๕๔๗ รางวัลวิทยานิพนธ์ดีเด่นสาขาปรัชญา สภาวิจัยแห่งชาติ จากวิทยานิพนธ์เรื่อง
                        ปฐมสมโพธิกถาภาษาไทยฉบับสมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระปรมานุชิตชิโนรส :
                        ความสัมพันธ์ด้านสารัตถะกับวรรณกรรมพุทธประวัติอื่น           –         ๒๕๕๗ รางวัลงานวิจัยระดับดีสาขาปรัชญา สภาวิจัยแห่งชาติ จากงานวิจัยเรื่อง ชินกาล
                    มาลินีและจามเทวีวงส์ : ตำนานบ้านเมืองล้านนา ตำนานพระศาสนาห้าพัน